Ένας βιομηχανικός γίγαντας στο Ruhr, το Ντούισμπουργκ είναι ακόμα η μεγαλύτερη πόλη παραγωγής χάλυβα στη Γερμανία, όταν πολλές από τις άλλες βαριές βιομηχανίες της περιοχής έχουν σβήσει, και βρίσκεται στη συμβολή του Ρήνου και του Ρουρ.
Το εσωτερικό λιμάνι, προς το κέντρο του Ντούισμπουργκ από τον Ρήνο, έχει αναγεννηθεί τα τελευταία 25 χρόνια και παλιές αποθήκες βιομηχανικών σιτηρών έχουν γίνει μουσεία, γραφεία και διαμερίσματα. Το Ντούισμπουργκ βρίσκεται στην αρχή μιας ολόκληρης διαδρομής με εντυπωσιακές τοποθεσίες, όπως ένα πρώην χαλυβουργείο στα βόρεια της πόλης, το οποίο έχει αναδιαμορφωθεί σε αστικό πάρκο.
Ένας βιομηχανικός γίγαντας στο Ruhr, το Ντούισμπουργκ είναι ακόμα η μεγαλύτερη πόλη παραγωγής χάλυβα στη Γερμανία, όταν πολλές από τις άλλες βαριές βιομηχανίες της περιοχής έχουν σβήσει, και βρίσκεται στη συμβολή του Ρήνου και του Ρουρ.
Το εσωτερικό λιμάνι, προς το κέντρο του Ντούισμπουργκ από τον Ρήνο, έχει αναγεννηθεί τα τελευταία 25 χρόνια και παλιές αποθήκες βιομηχανικών σιτηρών έχουν γίνει μουσεία, γραφεία και διαμερίσματα. Το Ντούισμπουργκ βρίσκεται στην αρχή μιας ολόκληρης διαδρομής με εντυπωσιακές τοποθεσίες, όπως ένα πρώην χαλυβουργείο στα βόρεια της πόλης, το οποίο έχει αναδιαμορφωθεί σε αστικό πάρκο.
Η μόνιμη συλλογή του μουσείου περιλαμβάνει έργα από διάσημους Γερμανούς σύγχρονους καλλιτέχνες όπως Sigmar Polke, Georg Baselitz, Candida Höfer και Abraham David Christian.
Τώρα, μετά από μια τετραετή κατασκευή, η επέκταση του Μουσείου Küppersmühle έχει ολοκληρωθεί και η περιοχή του Ρουρ γιορτάζει ένα νέο ορόσημο. Με την παρουσίαση έργων από τη Συλλογή Ströher σε επιπλέον 2.500 τ.μ. χώρου, το MKM πρόκειται να γίνει ένας κεντρικός χώρος για τη γερμανική και ευρωπαϊκή μεταπολεμική τέχνη. Εκτίθενται περίπου 300 έργα, από την άμεση μεταπολεμική περίοδο μέχρι σήμερα.
Η επέκταση του MKM συνδυάζει τη βιομηχανική κουλτούρα με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική του μουσείου. Σύμφωνα με την αρχική μετατροπή του ιστορικού μύλου σιτηρών σε μουσείο (1999), οι Herzog & de Meuron πήραν για άλλη μια φορά έμπνευση από την αρχιτεκτονική του Εσωτερικού Λιμανιού.
Τρεις δομές διαφορετικού ύψους προεκτείνουν το μουσείο για να σχηματίσουν ένα νέο κύριο οικοδόμημα, το οποίο αγκαλιάζει αρμονικά τη σειρά των κτιρίων που πλαισιώνουν τη λεκάνη του λιμανιού. Με την εντυπωσιακή του πρόσοψη από κόκκινο τούβλο, η νέα επέκταση φτάνει σε μια πλατεία με 35 νεοφυτευμένα πλατάνια, μια πράσινη αστική όαση.
Στο εσωτερικό μια ακολουθία 36 φωτεινών και σαφώς δομημένων εκθεσιακών χώρων παρέχει το ιδανικό, ευρύχωρο σκηνικό για τα έργα τέχνης που εκτίθενται. Ως μέρος της κατασκευής επέκτασης, τα ιστορικά σιλό ανακαινίστηκαν και ενσωματώθηκαν στη νέα δομή, από την οποία γέφυρες στο πρώτο και δεύτερο ανώτερο επίπεδο δημιουργούν μια σύνδεση μεταξύ της νέας και της υπάρχουσας στοάς. Τόσο για την εξωτερική τους εμφάνιση όσο και για το αρχικό τους υλικό, τα ίδια τα σιλό διατηρήθηκαν ως βιομηχανικό μνημείο.
Πηγή : lifo.gr
