Μία μονοκατοικία έκτασης 420 τ.μ., στην πόλη Natal-RN της Βραζιλίας θα επισκεφτούμε σήμερα. Οι Martins Lucena Architects έχουν να μας δείξουν -αλλά και να μας πουν!- πολλά για αυτή… Σημείο εκκίνησης της δημιουργίας της, ο στόχος της να φιλοξενήσει μία 4μελή οικογένεια. Τι σήμαινε αυτό για τους σχεδιαστές της; Ότι θα έπρεπε να προβλεφθούν μεγάλα δωμάτια τα οποία θα διευκόλυναν την επικοινωνία όλων των χώρων – τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό του σπιτιού. Πηγή έμπνευσης στάθηκε το διεθνές στιλ το οποίο επικρατεί σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ. Επόμενο βήμα; Παράλληλα με τις αρχές της αισθητικής, θα έπρεπε να τηρηθούν και οι βιοκλιματικές συνθήκες οι οποίες θα ολοκλήρωναν τη χωρική και οπτική ροή μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τα παράθυρα των δωματίων προσανατολίστηκαν προς ανατολικά και νότια. Ομοίως, προχώρησαν και στη δημιουργία του χώρου αναψυχής. Ο διαμοιρασμός των αναγκών της οικογένειας στους τρεις ορόφους ακολούθησε τη λογική της συνοχής των χώρων. Κάπως έτσι, στο ισόγειο δημιουργήθηκε η κουζίνα, η σουίτα φιλοξενουμένων και το living room, το οποίο σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να αποτελεί συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο lobby και την κουζίνα – χώρους στους οποίους συνευρίσκονται συχνά τα μέλη της οικογένειας, μόνα ή με τους φίλους τους.
Με στόχο την άνεση των ιδιοκτητών, το γκαράζ, το οποίο βρίσκεται στο ημιυπόγειο, επιτρέπει δύο προσβάσεις στο κτίριο: η πρώτη πραγματοποιείται μέσω του χώρου εξυπηρέτησης, ενώ η δεύτερη από την κύρια είσοδο στο ισόγειο.
Ο επάνω όροφος φιλοξενεί ένα πιο… prive καθιστικό αποτελούμενο από τρεις χώρους που συνδέονται με έναν ακόμα ανοιχτό χώρο στο οποίο στεγάζεται η βιβλιοθήκη. Η εργασία διπλού τοιχώματος στο βόρειο προσανατολισμό και οι ασπίδες προστασίας από την ηλιακή ακτινοβολία στη δυτική όψη των ανοιγμάτων αποτελούν, επίσης, στρατηγικές για την ανάλογη «εκμετάλλευση» της εξωτερικής θερμοκρασίας στο εσωτερικό του σπιτιού.
Η αλληλεπίδραση των όγκων των καθαρών γεωμετρικών μορφών δημιουργεί τις απαραίτητες προφυλαγμένες περιοχές από τον ήλιο, ενώ το δομικό σύστημα αποτελείται κυρίως από πυλώνες, πλάκες και τοίχους σε σκυρόδεμα. Βασικός στόχος της επιλογής του σκυροδέματος ήταν το ότι θα χάρισε μεγαλύτερη πλαστική ελευθερία στους κατασκευαστές, καθιστώντας δυνατή τη ρευστότητα των εσωτερικών χώρων. Οι σκάλες στον επάνω όροφο σχεδιάστηκαν μέσω της χρήσης μεταλλικών προφίλ προκειμένου να εξασφαλιστεί μια λεπτή δομή με μόνο δύο σημεία στήριξης.
Τέλος, η χρήση υλικών όπως το ξύλο και το υδραυλικό πλακίδιο, που αποτελεί το μεγάλο πάνελ της δυτικής πρόσοψης και η χρήση τυπικών λίθων της περιοχής στον τοίχο της επένδυσης σε ορισμένα σημεία της κατοικίας, λειτούργησε ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο σύγχρονο και το παραδοσιακό στοιχείο της πόλης.

Photos: Maíra Acayaba