Αυτή τη φορά, αποφασίσαμε να μη σας μιλήσουμε για κάποια πολυτελή κατοικία, αλλά για ένα νηπιαγωγείο το οποίο -πραγματικά- δεν θυμίζει σε τίποτα τα νηπιαγωγεία που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Πρόκειται για ένα κτήριο το οποίο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την εταιρεία Tracks Architects. Η ονομασία του; La Ruche, το οποίο στα ελληνικά σημαίνει «Η Κυψέλη». Βασικό χαρακτηριστικό του; Εκτός από το ιδιαίτερο (για την περίσσια απλότητα) σχέδιό του -για το οποίο θα μιλήσουμε πιο κάτω- ένα από τα πράγματα που κάνει το συγκεκριμένο κτήριο να ξεχωρίζει είναι το ότι η τσιμεντένια κατασκευή του καλύπτεται απ’ άκρη σ’ άκρη από ξύλο ούτως ώστε να μπορεί να εναρμονιστεί πλήρως με το φυσικό περιβάλλον. Ένα φυσικό περιβάλλον στο οποίο -κακά τα ψέματα- δεν έχουμε δει να φιλοξενούνται πολλά νηπιαγωγεία. Γιατί; Επειδή μιλάμε για ένα πάρκο, και συγκεκριμένα για το Gatinais Regional Natural Park (PNRGF). Μνεία γίνεται στην λιτή και απέριττη γεωμετρία η οποία αντλεί την έμπνευσή της από την τοπική αρχιτεκτονική.
Κάθε μονάδα του κτηρίου βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, με τα πλάτη και τα μήκη της να μεταβάλλονται ελαφρώς ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε εσωτερικού χώρου. “Η χαρακτηριστική οροφή με την κλίση των 45 μοιρών μας βοήθησε να συνθέσουμε ένα σπίτι ακριβώς έτσι όπως θα το σχεδίαζε ένα παιδί: απλό, εικονικό, γραφικό”, εξηγεί ένας από τους αρχιτέκτονες της εταιρείας και συνεχίζει προσθέτοντας: “Όλοι οι εσωτερικοί χώροι, είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των παιδιών, ενώ το φυσικό φως πλημμυρίζει απρόσκοπτα τον χώρο προκειμένου να δημιουργήσει ένα πιο φωτεινό περιβάλλον και μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα”.
Για την ολοκλήρωση της κατασκευής χρειάστηκαν μόλις 10 μήνες. Αυτό, φυσικά, δεν έγινε λόγω του ότι δεν ήταν απαιτητική. Κάθε άλλο. Ο βασικός λόγος για τον οποίο οι εργασίες διήρκησαν τόσο λίγο ήταν για να μπορέσει να ελαχιστοποιηθεί η διαταραχή της ζωής στο πάρκο.
Και περνάμε στο εσωτερικό κομμάτι…
Στους εσωτερικούς χώρους, λοιπόν, η απλή ξύλινη επένδυση και οι λευκοί τοίχοι δημιουργούν φωτεινούς και άνετους χώρους. Οι φεγγίτες… συνεργάζονται με τα παράθυρα προκειμένου να επιτρέψουν σε όσο το δυνατόν περισσότερο φυσικό φως να λούσει τον χώρο. Και κάπως έτσι, παίρνει ζωή ένα κτήριο τόσο διαφορετικό από τα άλλα, το οποίο μας δείχνει πώς αν επιστρατεύσουμε την ομορφιά και τη δύναμη της φύσης, μόνο κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε. Βασική προϋπόθεση; Να μην την καταστρέψουμε, αλλά να τη σεβαστούμε όσο το δυνατό περισσότερο.
Photos: Guillaume Amat via dezeen.com
